วันอาทิตย์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ชีวิตอันน่ามหัศจรรย์ของผม..

        เรื่องราวที่ผมได้บันทึกไว้นี้เป็นสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับผมแล้วและต้องการให้เกิดขึ้นจริงจริงกับตัวผมและครอบครัวต่อไปด้วยครับ  
        หลายปีก่อนผมได้เข้าร่วมงานในบริษัทผู้ผลิตยางรถยนต์รายใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นความใฝ่ฝันของคนทั่วไปในวงการนี้ น่าจะเป็นเพราะว่าที่นี่ให้รายได้ดีที่สุดซึ่งมาพร้อมกับสภาวะการทำงานที่ทั้งกดและดันของวงการ ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติทั่วไปครับ
        ในแต่ละวันจากการที่ได้มาร่วมงานในบริษัทแห่งนี้ผมได้รับผิดชอบหน้าที่ต่อจากพี่ผู้ที่ผมให้ความเคารพมากคนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของพี่เขา พอเราเรียนรู้งานได้แค่เดือนเดียวพี่เขาก็บอกว่าพี่ต้องลาออกจากที่นี่แล้วนะเพื่อไปรับงานใหม่ของค่ายอื่น ผมได้แต่อ้าปากค้างไม่รู้จะทำยังไงเลย อีตอนชวนก็ไม่ได้บอกว่าจะออกนี่นา.. 
         การเข้ามารับงานในพื้นที่นี้ไม่หมูเลยครับ เป็นพื้นที่ที่มีเกียรติประวัติและศักศรีมากพอควรเพราะพี่ๆ รุ่นก่อนๆ คนเก่าๆ ได้ทำไว้ดีมากมียอดขายที่ทำไว้สูงมาก ลูกค้ารายใหญ่ๆ ส่วนใหญ่ก็อยู่ในเขตนี้ระดับประเทศกันทั้งนั้น ลูกค้ารายใหญ่สุดของผมรายหนึ่งได้เล่าให้ผมฟังว่าถ้าคนใดได้มาดูแลพื้นที่แห่งนี้ทุกคนล้วนได้ก้าวไปเป็นใหญ่เป็นโตกันของวงการนี้กันทั้งนั้น พอผมฟังแล้วใจหนึ่งรู้สึกดีใจมาก อีกใจหนึ่งเหมือนเป็นภาระกิจที่ยิ่งใหญ่ที่จะต้องรักษาเกียรติภูมิเป้าหมายตามที่บริษัทได้ตั้งไว้ให้จงได้ เอาว่ะเป็นไงก็ขอลองสักตั้งชอบเล่นของสูงอยู่แล้ว..555
         และแล้วผมก็ทำสำเร็จได้ปิดเป้าหมายปีตามที่บริษัทกำหนดไว้และเกินกว่าเป้ากำหนดซะด้วยซ้ำไป ในตอนนั้นรู้สึกว่ามีความสุขมากๆ แต่พอปีถัดมาผู้บริหารอยากให้เพิ่มคนมาช่วยดูแลภูมิภาคนี้อีกจาก 3 คนรวมเป็น 4 คนเฉพาะภาคกลางนี้หละครับ ตอนนั้นก็เครียดๆ กันว่าจะแบ่งกันอย่างไร.. ใครจะไปอยู่ที่ไหน.. ไกลไหม.. ยากไหม.. ลำบากไหม.. ลูกค้าเคี้ยวไหม.. จะแย่ไหมรายได้จะตกไหม?..
        แต่ทันใดนั้นก็เหมือนฟ้าผ่าลงมาว่าผมต้องไปอยู่ในพื้นที่หนึ่งซึ่งไม่ได้ดูแลลูกค้ารายใหญ่ๆ ที่เคยดูแล้วนะ แต่ผมก็เริ่มทำใจสลัดความคิดลบๆ ทิ้งไปและเริ่มต้นการทำงานใหม่ๆ รู้สึกได้เลยว่าง่ายกว่าที่เคยทำแหะ.. อาจเป็นเพราะเราได้กล้าลอง.. กล้าเล่น.. กล้าทำ.. กล้าคิด.. กล้าๆๆ กล้าเปิดลูกค้าใหม่ๆ ซึ่งตอนนั้นการเปิดลูกค้าใหม่เป็นเรื่องที่จะต้องเคียร์กับลูกค้าเก่าก่อนซึ่งไม่มีใครอยากให้เปิดหลอกครับเป็นผลประโยชน์ทั้งนั้น แต่ผมมาลองคิดทบทวนถึงผลประโยชน์ของบริษัทแล้วมันน่าลองและได้รับคำสั่งมาจากผู้บริหารให้ทุกคนดำเนินการเปิดลูกค้าร้านใหม่เพิ่มคนละ 10 ราย ตอนนั้นผมได้ทำยอดขายถล่มทลายมากมายเลยทีเดียวเชียวครับ การที่ผมได้เผชิญหน้ากับความกลัวความท้าทายที่รออยู่ตรงหน้าผมคิดอยู่อย่างเดียวทุกอย่างต้องเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ทุกสิ่งเกิดขึ้นเพื่อส่งให้เราไปยังจุดที่ดีที่สุดเสมอ..
         ตอนนั้นผมได้เริ่มจีบผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอเป็นอาจารย์ ดร. ที่มหาวิทยาลัยอันมีเกรียติแห่งหนึ่ง ผมดีใจมากที่จีบดร.ติดตอนนั้นมีความสุขมาก แต่ที่สุขสุดๆ คือผมได้ขอเธอแต่งงานและเธอก็ตอบตกลงครับ เราได้สร้างครอบครัวกันใช้ชีวิตที่สุขสนุกสนานมากครับ เราวางแผนการมีบ้านน่ารักๆ ก็ได้ดังฝัน.. เราวางแผนซื้อรถซึ่งเป็นรถที่ผมใฝ่ฝันก็ได้ตามฝัน.. เราวางแผนที่จะมีลูกก็ทำได้เรามีลูก.. ผมฝันไว้ว่าจะได้เลื่อนตำแหน่งไปเป็นผู้บริหารที่น่ารักก็ได้เป็น.. ครอบครัวเราดีพร้อมมีสุขภาพกายที่แข็งแรงดี.. สุขภาพใจที่มีพลังใจดีมาก.. ผมดีใจที่ได้ทำความดีตอบแทนโลกไม่มากก็น้อย เช่น บริจาคเงินให้เด็กพิการซ้ำซ้อน ทำบุญเลี้ยงพระ และได้สวดมนต์ภาวนาตามอัตภาพ 
        ผมไม่รู้เลยจริงๆ ว่าความมหัศจรรย์เหล่านี้เกิดกับผมได้ยังไง แต่ผมก็ดีใจที่มันได้เกิดขึ้นกับครอบครัวผม ถ้าคุณเห็นว่ามันเกิดขึ้นกับผมได้แล้วทำไมหละจะเกิดขึ้นกับคุณไม่ได้หละจริงไหม.. ครับ.. 55555


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น